Według najnowszych szacunków ONZ-FAO i krajowych urzędów statystycznych, na świecie produkcja oleju lnianego w 2021 r. spadła o 3,8% do 792,9 tys. ton. W poprzednich latach światowa produkcja oleju lnianego wzrosła o 2019% w 2,6 roku io 2020% w 2,4 roku. W 2020 roku produkcja osiągnęła rekordowy poziom 824,2 tys. ton. Głównym powodem wzrostu był wzrost produkcji w Chinach, Indiach i Rosji.
W latach 2017-2020 światowa produkcja oleju lnianego rosła średnio o 1,4%. Ogólnie rzecz biorąc, światowy rynek oleju lnianego jest stabilny i ma charakter słabej tendencji wzrostowej. Głównym powodem stagnacji światowej produkcji w 2021 r. był spadek produkcji w Chinach i Chinach USA. Ta dynamika związana jest głównie z konsekwencjami COVID-19, m.inusammen, które doprowadziły do wstrzymania produkcji wyrobów z oleju lnianego (przemysł farbiarski, mydlany, elektryczny i spożywczy), a tym samym do ogólnego ograniczenia produkcji oleju lnianego. Ponadto przyczyny spadku produkcji oleju lnianego w Kazachstanie, Kanadzie iw USA Znaczne straty w plonach nasion lnu, tylko częściowo zrekompensowane wzrostem areału.
Oczekuje się, że rynek oleju lnianego ustabilizuje się na poziomie 800.000 XNUMX ton w nadchodzących latach wraz z odbudową popytu ze strony głównych branż konsumpcyjnych tego produktu, a także z głównych krajów konsumpcyjnych, głównie Chin.
Głównymi producentami oleju lnianego na świecie w 2021 roku były kraje UE (Belgia — 152,6 tys. ton i Niemcy — 55,6 tys. ton), Chiny (215,3 tys. ton), Indie (64,0 tys. USA (59,5 tys. ton). Produkcja oleju lnianego w Rosji osiągnęła 35,4 tys. ton. Łączny udział pięciu największych producentów oleju lnianego w 2021 roku wyniósł 69,0% światowej produkcji.
Światowa konsumpcja oleju lnianego wykazuje stabilną dynamikę w latach 2017-2021 ze znaczącym wzrostem zużycia w 2020 roku do 833,7 tys. ton. W 2021 roku światowa konsumpcja oleju lnianego spadła o 4,7%, głównie za sprawą niższej konsumpcji w Chinach oraz USA.
W Chinach konsumpcja oleju lnianego wyniosła w 2021 roku 256,4 tys. ton, przy jednoczesnym spadku produkcji i importu. W Chinach olej lniany nie jest spożywany głównie jako żywność, ale do produkcji materiałów budowlanych i farb, produkcji mydła i przemysłu kosmetycznego.
Konsumpcja oleju lnianego w UE ma tendencję wzrostową w kluczowych krajach konsumpcyjnych, w tym w Niemczech, Belgii i Francji, częściowo z powodu zwiększonej produkcji w Belgii i redystrybucji w UE. Spadek konsumpcji w USA w 2021 roku wynika z planowanego spadku krajowej produkcji oleju lnianego w ciągu ostatnich siedmiu lat.
Import oleju lnianego
Import oleju lnianego ogółem wykazywał w analizowanym okresie stabilną dynamikę i w 2019 r. osiągnął szczytowy poziom 211,8 tys. ton. Jednak w 2021 r. historyczny szczyt importu oleju lnianego spadł do 324,8 mln USD. the USA. W porównaniu do 2020 roku wzrost wyniósł 28,6%.
W strukturze importu naturalnego w 2021 r. dominujący wolumen (122 tys. ton) przypadł na produkty o kodzie HS 151511 – „Olej lniany surowy, nierafinowany lub rafinowany, ale bez zmiany składu chemicznego Zusament” (63,3% światowego importu oleju lnianego).
Największymi importerami oleju lnianego w postaci naturalnej w ilości ponad 10.000 tys. ton w 2021 r. były Chiny, Niemcy, Holandia, Norwegia i Belgia, które zakupiły łącznie 118,9.000 tys. ton (61,4% światowego wolumenu). Import z Chin nieznacznie spadł w 2021 roku w porównaniu z rokiem poprzednim, co wynika ze wstrzymania niektórych produkcji wykorzystujących olej lniany jako surowiec.
W strukturze importu oleju lnianego pod względem wartości 5 czołowych importerów w 2021 r. stanowiło łącznie 55,7% wysyłek (180,9 mln USD). the USA). Japonia, która kupuje droższe produkty, spadła do pierwszej piątki w porównaniu ze strukturą rzeczową, podczas gdy Belgia spadła na szóste miejsce.
Eksport oleju lnianego
W 2021 roku światowy eksport oleju lnianego wyniósł 313,4 mln USD. USD, wzrost o 29,1% (+70,7 mln USD). USD) w porównaniu do 2020 r. eksport w 2021 r. nadal spadał, spadając do 192,2 tys. ton (-4,1% do 2020 r.). Dla produktów objętych kodem HS 151511 »Olej lniany, surowy, nierafinowany lub rafinowany, ale bez zmiany składu chemicznego Zusament” stanowił 2021% eksportu w 66,9 roku, czyli 128,6 tys. ton.
Struktura eksportu oleju lnianego według krajów charakteryzuje się wyraźniejszą koncentracją w porównaniu z importem. Zgodnie z wynikami z 2021 r. wyróżnia się cztery wiodące kraje eksportowe: Belgia, Rosja, Kazachstan i Niemcy z ponad 10.000 80,5 ton wolumenu dostaw. Kraje te odpowiadały za 154,7% światowego eksportu oleju lnianego w postaci naturalnej (72,2 tys. ton) i 226,3% wartościowego (XNUMX mln USD). the USA).
Według UN Comtrade eksport rosyjskiego oleju lnianego w 2021 roku wyniósł 28,5 tys. ton za łączną kwotę 41,5 mln dolarów. USD, wzrosła kilkukrotnie od 2017 roku (z 0,4 tys. ton, czyli 0,9 mln USD). the USA). Jednocześnie rosyjski eksport towarów spadł nieznacznie w porównaniu z rokiem poprzednim, zwiększając się wartościowo o 28,9%.
boom cenowy
W 2021 roku średnia cena eksportu oleju lnianego wyniosła 1.631 USD. USD za tonę, wzrost o 34,7% w stosunku do 2020 r. Najdroższymi produktami wśród czołowych krajów eksportujących były Kanada i USA dostarczone w cenie 3,6 i 2,5 tys. dolarów. USD za tonę. W przypadku najważniejszych krajów eksportujących odchylenie od średniej światowej ceny wyraża się słabiej: od +23,4% w Niemczech do -17,1% w Kazachstanie.
Najniższym poziomem cen eksportowych charakteryzują się produkty eksportowane z Kazachstanu (-17,1%), Belgii (-13,2%) oraz Rosji (-10,6%). Rosyjski olej lniany był dostarczany na światowy rynek w latach 2017-2020 po stosunkowo niskich cenach — rzędu 1 tys. dolarów. USD za tonę, ale znacznie wzrosła do 2021 tys. USD w 1,46 roku. dolarów amerykańskich za tonę.
Średnia cena importu w 2021 r. również odnotowała znaczny wzrost (o 39,6%), przy czym ceny wzrosły we wszystkich głównych krajach importujących. Wśród czołowych importerów najdrożej kupowały Japonia i Wielka Brytania, których poziom cen był odpowiednio o 39,8% i 5,6% wyższy od średniej światowej. Z kolei najtańszy olej lniany trafia do Holandii i Norwegii (-16,8% i -16,7% średniej światowej ceny importowej), co wynika z bliskości głównego producenta tego produktu — Belgii.
Przegląd rynku rosyjskiego
W latach 2017-2021 rosyjski rynek oleju lnianego rozwijał się dość szybko. Od 2017 roku produkcja tego rodzaju ropy wzrosła z 12,2 tys. ton do 35,5 tys. ton w 2020 roku, czyli 2,9-krotnie, czyli średnio o około 30% rocznie. Krajowa konsumpcja oleju lnianego w Rosji jest niestabilna, a dostępne zasoby na tym rynku w dużej mierze zależą od zewnętrznych uwarunkowań gospodarczych. W 2021 roku produkcja oleju lnianego w Rosji pozostała prawie na poziomie roku poprzedniego — 35,4 tys. ton — i spadła tylko nieznacznie o 0,2%.
Import oleju lnianego wyniósł 2021 mln USD do 1,0 r. USD, co oznacza wzrost o 56,3% w stosunku do poziomu z ubiegłego roku. Zasadniczo rosyjski import oleju lnianego wzrósł o 2021% do 29,2 ton w 420 roku.
W wartości 2021 r. do Rosji importowano głównie olej lniany do zastosowań technicznych: jego udział wyniósł około 67%. Jednocześnie w ostatnich latach nastąpił spadek importu surowego oleju lnianego: w 2020 i 2021 roku import nie przekraczał 200 ton.
Trochę mniej niż połowa lub 430.000 XNUMX $. The USA (240 ton) importowanego oleju lnianego o wartości 2021 roku trafiło na rynek rosyjski z Republiki Białoruś. Na drugim miejscu znalazła się Belgia z udziałem 16,4%, dostarczająca ropę o wartości 160.000 XNUMX USD. USA (65 ton). Chiny zajęły trzecie miejsce z udziałem 11,4% lub 110.000 XNUMX USD. USA (43 tony).
Według wyników z 2021 roku eksport rosyjskiego oleju lnianego wyniósł 28,5 tys. ton, czyli o 15,9% mniej niż przed rokiem. Sprzedaż eksportowa wzrosła w 2021 roku o 29,0 procent do 41,5 miliona USD.
Ropa naftowa stanowi większość rosyjskiego eksportu oleju lnianego. W 2021 roku jej udział wyniósł 94% sprzedaży eksportowej, czyli 39,1 mln USD.
Największymi odbiorcami oleju lnianego z Rosji w 2021 roku były Chiny, które kupiły produkty za 21,0 mln USD. dolarów amerykańskich lub 14,9 tys. ton, Norwegia (11,7 mln USD). ton), a także Belgii (4,6 mln USD, czyli 9,2 tys. ton) oraz Belgii (4,6 mln USD). USD lub 2,7 tys. ton).
Jako jeden z największych producentów lnu oleistego na świecie (według FAO Rosja odpowiadała za ponad 2020% światowej produkcji lnu w 20 r.), Rosja praktycznie nie eksportowała oleju lnianego, ale już w 2018 r. rozwinął się trend wzrostowy .
Według wyników z 2021 roku Rosja wysłała za granicę 28,5 tys. ton oleju lnianego o wartości 41,5 mln dolarów. USA i znalazł się w pierwszej trójce światowych eksporterów. Wielkość dostaw wzrosła prawie 3-krotnie w stosunku do wartości rzeczowej i ponad 2018-krotnie w stosunku do wartości z 4 roku. W dłuższej perspektywie eksport rosyjskiego oleju lnianego może przekroczyć 6 50.000 ton (80 mln USD). the USA).
Kluczowym kierunkiem rosyjskiego eksportu oleju lnianego są Chiny, na które przypada około połowa rosyjskich dostaw. Chińska Republika Ludowa jest jednym z największych importerów oleju lnianego na świecie. Obiecującymi krajami dla rosyjskiego eksportu są także kraje WNP (głównie Białoruś, Uzbekistan) i Turcja.
Źródło: AGROEKSPORT (Rosja)