Ceny cukru w Europie wzrosły o 61% w porównaniu z ubiegłym rokiem. Powodem tego było zawieszenie przez Trybunał Sprawiedliwości UE odstępstw dla nasion zaprawionych neonikotynoidami.
Plantatorzy buraków mogą zostać wyeliminowani z rynku, jeśli UE zrealizuje plany ograniczenia stosowania pestycydów, ponieważ straty w plonach mogą pochłonąć marże zysku rolników, informuje Food Ingredients First.
Max Schulman, wiceprzewodniczący Grupy Roboczej ds. Nasion Copa-Cogeca, skomentował: „Jeżeli nie będzie skutecznych alternatyw dla ochrony upraw, łańcuchy dostaw będą np.usazałamania, które ostatecznie doprowadzi do zniknięcia lokalnych produktów europejskich. Konsekwencje już są widoczne: 10% francuskich rolników zdecydowało się nie uprawiać w tym roku buraków, głównie z powodu braku neonikotynoidów”.
Markus Scheberl, prezes Austriackiego Związku Plantatorów Buraka Cukrowego, dodaje, że jeśli związki aktywne będą nadal zanikać, w wielu częściach Europy nie będzie można uprawiać zbóż. Jego zdaniem Komisja Europejska musi opowiedzieć się za taką polityką rolną, która wspiera zrównoważoną produkcję krajowej żywności.
Pilna akcja polityczna
Europejska Konfederacja Konsumentów Cukru (Cius) przewiduje, że podaż cukru osiągnie najniższy poziom we wrześniu, co doprowadzi do zamknięcia fabryk i utraty miejsc pracy.
Cius wzywa UE do natychmiastowego zawieszenia ceł na import cukru białego. „Nasze produkty cukrownicze o wysokiej wartości dodanej tracą na eksporcie, ponieważ nie mogą konkurować z dostawcami na rynku światowym” – podkreśla stowarzyszenie.
Z prognozy zapasów końcowych na bieżący rok rolniczy 2022/2023 wynika, że konsumenci otrzymają 552 ton cukier są dostępne, co stanowi mniej niż dwa tygodnie spożycia cukru przez ludność UE.
Światowa walka o cukier
Ponieważ UE cierpi z powodu spadku produkcji cukru, staje się coraz bardziej zależna od importu cukru, który staje się coraz droższy z powodu nieurodzaju związanego z suszą.
Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) poinformowała w kwietniu, że ceny cukru są na najwyższym poziomie od października 2016 r. Wynika to w dużej mierze z pogarszających się perspektyw produkcyjnych w Indiach, Tajlandii i Chinach – trzech z pięciu największych producentów cukru na świecie.
Indie mogą nałożyć nowy limit na eksport cukru, tak jak w zeszłym roku, ponieważ największy region produkujący w kraju obniżył swoje prognozy produkcji do 10,5 miliona ton i obniżył prognozy o ponad 2 miliony ton w ciągu ostatnich czterech miesięcy.
W styczniu rząd Wielkiej Brytanii zatwierdził stosowanie neonikotynoidów na buraku cukrowym. Jednak to nie powstrzymało gwałtownego wzrostu cen cukru w kraju, ponieważ w czerwcu ubiegłego roku National Farmers' Union i brytyjscy plantatorzy cukru uzgodnili kontrakt na rok gospodarczy 2023/2024, w którym odnotowano wzrost cen o 48% w porównaniu z poprzednim rokiem. .
Jednocześnie należy mieć nadzieję, że pojawiająca się stopniowo na rynkach światowych uprawa brazylijskiej trzciny cukrowej doprowadzi do pewnych obniżek cen.
Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) komentuje: „Niższe światowe ceny ropy naftowej, które przyczyniły się do większego wykorzystania trzciny cukrowej do produkcji cukru w Brazylii, wpłynęły m.in.usammen, przy osłabieniu brazylijskiego reala w stosunku do dolara amerykańskiego, pomogło ograniczyć miesięczny wzrost światowych cen cukru.
Jednak brazylijski minister energii Alexandre Silveira powiedział, że kraj bada możliwość zwiększenia obowiązkowej zawartości etanolu w benzynie z obecnych 27% do 30%, co zmniejszyłoby ilość cukru dostępnego na eksport.
Jeśli ceny ropy naftowej wzrosną, producenci żywności mogą pokusić się o przekształcenie swoich upraw w paliwo, co jeszcze bardziej zaostrzy obecny kryzys żywnościowy.
Źródło: Ukragroconsult (Ukraina)