Musztarda

miejsce w płodozmianie

Dobrym miejscem na musztardę jest pole pszenicy i żyta, które są gotowane na parze, a także rośliny okopowe. Pszenica ozima powinna podążać za gorczycą. Nie można siać gorczycy po lnie i warzywach krzyżowych (mają wspólne szkodniki i choroby). Według dostępnych danych gorczyca daje wysokie plony na niezafałszowanych obszarach złóż wieloletnich lub traw wieloletnich.

Czarna para pozostaje idealnym prekursorem musztardy na południu i południowym wschodzie. Gwarancja zbiorów polega tutaj na oczyszczeniu pola z chwastów i dostępności gwarantowanych zapasów wilgoci w glebie na polach parowych. Pszenica ozima i jara na czarnych parach są również dobrymi prekursorami gorczycy. Dobre efekty uzyskuje się wysiewając gorczycę po roślinach strączkowych, a zwłaszcza warstwą traw wieloletnich.

Ponowne wysiewanie gorczycy na gorczycy lub innych warzywach krzyżowych jest całkowicie niedopuszczalne. Luka czasowa do powrotu tych kultur powinna wynosić co najmniej 3-4 lata. Niepożądanymi prekursorami gorczycy są proso, sorgo, buraki i zioła jednoroczne.

Pozytywna rola najlepszych poprzedników będzie miała wpływ tylko wtedy, gdy zachowane zostaną odpowiednie technologie uprawy poprzednich zbiorów gorczycy. Dlatego konieczne jest zwrócenie szczególnej uwagi na charakter zatkania witryny w poprzednim lecie. Zaniedbane opary, zimujące, zatkane wiosenne uprawy czy rośliny strączkowe nie mogą zapewnić w przyszłości wysokich plonów gorczycy.

Niedopuszczalne jest umieszczanie gorczycy na polach zarośniętych wieloletnimi chwastami (ostem, trawą pszeniczną itp.). Trudno liczyć na powodzenie w siewie gorczycy na polach zamorskich. W pierwszych fazach gorczyca rośnie powoli, a szybko rosnące chwasty wieloletnie i wczesnowiosenne mogą całkowicie zagłuszyć rośliny. Jednocześnie przy optymalnych terminach siewu gorczyca jest silnym konkurentem dla dużej grupy chwastów późnowiosennych: kleszczy, szczeciny, stodoły. Przyjazne pędy gorczycy mogą całkowicie stłumić te chwasty, więc gorczyca może być uprawiana na takich polach z dużą wydajnością.

Terminy i metody siewu

Ziarna gorczycy są ciepłe i zaczynają kiełkować w temperaturze + 1,0 C. Jednak wymagają one znacznie więcej wilgoci, aby pęcznieć i kiełkować niż ziarna. Dlatego gorczycę należy wysiewać jak najwcześniej, gdy siewcy po raz pierwszy pojawią się na polu.

Badania wykazały, że przy najwcześniejszym siewie uzyskano 16,8 cetnara/ha nasion oleistych. Przy opóźnieniu siewu o 10 dni plon gorczycy wyniósł 14,4 cetnara/ha. Przy siewie 20 dni później plon gorczycy wynosił nie więcej niż 0,9 cetnara/ha. Doświadczenie pokazuje, że najwyższe zbiory gorczycy są gwarantowane tylko przy wczesnych i priorytetowych terminach siewu.

Główną przyczyną spadku plonu przy opóźnianiu siewu jest przerzedzanie pędów na skutek wysychania warstwy nasion w glebie. W późniejszych uprawach większy wpływ na efekt mają chwasty, które często zagłuszają gorczycę. Negatywny wpływ na produkcyjność późnosiewnych roślin mają niekorzystne warunki pogodowe w postaci letniej suszy. Ze względu na wyraźną przewagę wczesnego terminu siewu, niektóre gospodarstwa stosują siew z powietrza lub innymi metodami rozsiewania. W tym celu gleba jest przygotowywana w poprzednim roku w sposób parowany lub półgotowany. Siew odbywa się wczesną wiosną, po opadach śniegu na zamarzniętą ziemię w temperaturze -2 stopni. Nasiona miesza się w dniu siewu z superfosfatem lub amoniakiem w stosunku 1:7 lub 1:10. W celu uszczelnienia nasion w glebie po 7-10 dniach od siewu wykonuje się wstrząsanie z późniejszym wałkowaniem.

Rośliny w pełni wykorzystują wiosenne zapasy wilgoci w glebie i rozwijają silny system korzeniowy i aparat liściowy. W przyszłości rośliny gorczycy wyhodowane z przepełnionych nasion znacznie lepiej zniosą niekorzystne warunki naturalne i unikną masywnych szkód spowodowanych przez rośliny krzyżowe. Przy wyborze metody siewu brane są pod uwagę zapasy jesienno-zimowej wilgoci w glebie oraz zapychanie pola.

Na dobrze przygotowanych i wolnych od chwastów polach dobre wyniki można osiągnąć zwykłym pojedynczym wysiewem w rozstawie rzędów co 30 centymetrów. Wysiew redlicą redlicową służy do zwiększenia powierzchni pokarmowej roślin i uzyskania optymalnej dawki wysiewu, co jest szczególnie ważne w latach wyjątkowo suchych. Na terenach niedostatecznie nawilżonych, zwłaszcza po śnieżnych zimach, preferować należy metodę siewu szerokiego z rozstawem rzędów 70 cm z obowiązkową późniejszą uprawą rozstawy rzędów.

Przy każdym rodzaju siewu niedopuszczalne jest zarówno małe, jak i głębokie uszczelnienie nasion gorczycy. Głębokość uderzenia wynosi od 3 do 4 centymetrów. Kluczowym wymogiem jest tutaj uszczelnienie nasion w wilgotnej glebie. Głębsze uszczelnienie jest dopuszczalne na glebach lekkich, mechanicznych, w miarę wysychania wierzchnich warstw gleby uprawnej. Głębokość zgniatania nasion jest regulowana przez sprężyny dociskowe listew redlicowych, aż do ich całkowitego zwolnienia.

Przy wysiewie w rozstawie rzędów 30 cm stosuje się normę wysiewu 1,5-2,0 mln kiełkujących nasion na 1 ha. Na gruntach nawadnianych, a także w strefie czarnoziemów w żyznej wiośnie wskazane jest zwiększenie dawki wysiewu do 2,5 mln kiełkujących nasion. Na obszarach suchych przy szerokiej metodzie siewu z rozstawem rzędów 45 centymetrów dawkę wysiewu można zmniejszyć do 1 miliona kiełkujących nasion. Docelową normę wysiewu można utrzymać, jeśli wcześniej zmieszamy gorczycę z mineralnymi nawozami granulowanymi w dawce 20 kg/ha. W takim przypadku skrzynki nasienne są wypełnione mieszanką nie większą niż 1/3 części.

zbiór

Gorczyca jest rośliną długo kwitnącą, a jej dojrzewanie jest często opóźnione. Dlatego pełne zbiory można uzyskać tylko pod warunkiem prawidłowego wyboru okresu kosowskiego. Przy wczesnych zbiorach nasiona są dokarmiane, zwiększa się udział zanieczyszczenia olejem, spada wydajność oleju i jego jakość. Jednocześnie opóźnienie w zbiorach nieuchronnie prowadzi do strat w plonach z powodu gorczycy.

Musztardę można oddzielić lub usunąć bezpośrednio. Na początku czyszczenia preferowana jest metoda dwufazowa. Na pochyłych belkach, gdy mniej więcej połowa strąków nabiera cytrynowożółtego koloru, a nasiona w dolnych strąkach centralnych gałęzi uzyskały już wysokogatunkowe żółte zabarwienie odmiany. Wilgotność nasion w tym czasie wynosi 30-40%. Wysokość koszenia nie może być mniejsza niż 15-20 centymetrów. Podczas koszenia gorczycy niskiej wsporniki na szpuli powiesić gumowe pasy o szerokości 70-80 milimetrów, aby złagodzić wpływ na rośliny i zmniejszyć wyciekanie nasion ze strąków. Wały są młócone, gdy wyschną przy wilgotności nasion 8-12%.

Podczas koszenia na wysypisko zawsze istnieje ryzyko częstych wiatrów, które rozwiewają wysychające walce. Aby uniknąć takich strat, niektóre gospodarstwa ćwiczą wychodzące „uderzenia” o szerokości do 30 centymetrów na przejazd kombajnu. Pozostałe rośliny uniemożliwiają przenoszenie bułek musztardowych i zatrzymują większość plonu.

Koszenie bezpośrednie stosuje się w gospodarce przy równomiernym dojrzewaniu roślin, przy braku chwastów w roślinach, w obecności dobrego podłoża do czyszczenia i suszenia ziarna. Ostateczny termin zbioru bezpośredniego przypada na wilgotność nasion 18% i niższą.

Ziarna gorczycy są bardzo małe i charakteryzują się dużą płynnością. Podczas omłotu możliwe są duże straty. Dlatego kombajny muszą być starannie przygotowane do zbioru. Właściwe dostosowanie technologiczne kombajnów odgrywa kluczową rolę w jak najpełniejszym zbiorze nasion. Przy koszeniu bezpośrednim, aby ograniczyć zgniatanie nasion ze strąków, na jego półce zamontowana jest gumowana taśma o szerokości 70-80 mm. Stosunek prędkości obwodowej ostrzy do prędkości translacyjnej kombajnu zbożowego wynosi 1:1,0/1,1. Prędkość robocza kombajnu powinna mieścić się w granicach 5-6 km/h.

Przy wyborze walców zwraca się również uwagę na prędkość kombajnu zbożowego oraz prędkość taśmy podbieracza. Hedery kopiujące ustawione w pozycji odpowiadającej wysokości koszenia 100 mm zmniejszają wpływ na pokos i ostrzegają o pękaniu strąków w rolkach.

Aby ograniczyć rozrzucanie nasion palcami ślimaka po części środkowej, umieszcza się daszek wykonany z metalu lub plandeki, który jest przymocowany do wsporników na przedniej szybie hedera. Wymiary przyłbicy, 2,0x0,8 m, powinny umożliwiać całkowite zachodzenie na siebie środkowej części ślimaka i znajdować się nad nim na wysokości 35-40 centymetrów.

Szerokość 16 cm i długość 80 cm Noże te służą do całkowitego usunięcia plonu z dna i bezpiecznego podania go do pochylonego przenośnika komorowego. Ostrza są montowane z występem nad spiralą ślimaka na 35-40 milimetrów.

Wszystkie ustawienia są dopracowywane podczas jazdy próbnej kombajnu i dostosowywane do stanu kruszonej masy oraz stanu technicznego zespołów kombajnu. Jeżeli gospodarstwa posiadają masowo produkowane urządzenia do zbioru darni trawiastej, to przy zbiorze gorczycy urządzenia te (lub ich elementy) montowane są na kombajnie zbożowym. Urządzenia wyposażone są w ściernice, wymienną siatkę otworów o średnicy 2,5 i 3,5 milimetra, zestaw klap zmniejszających prędkość powietrza wentylatora czyszczącego, zestaw kół hakowych o długości do 290 milimetrów oraz zestaw gumowane pasy spiralne, które znajdują się w obszarze mechanizmu palcowego wentylatora Ślimak tnący do zamontowania.

Przy każdym rodzaju zbioru gorczycy jakościowe oczyszczanie nasion w młocarni uzyskuje się dzięki wspólnej pracy rusztu i wentylatora. Dopływ powietrza powinien być taki, aby sterta na kratce rozluźniła się, ale nasiona nie zostały wprowadzone do rowu. Racjonalne sposoby młócenia zboża podano w tabeli.

Podczas zbioru gorczycy należy bardzo dokładnie uszczelnić miejsca ewentualnych wycieków nasion we wszystkich zespołach kombajnu. Na diagramie dołączonym do kombajnu przedstawiono obszary potencjalnej utraty nasion podczas zbioru, a poniższa tabela przedstawia sposoby ich eliminacji. Praca na strumieniu. Musztarda jako bardzo szanowana kultura jest w stanie samozagrzać się w pęczku. Nawet dzień nieuważnego kontaktu z svezheubrannym nasionami gorczycy kończy się utratą zdolności kiełkowania o dziesięć procent, ponieważ wilgotność nasion szybko wzrasta z powodu nadmiernie nawilżonych części łodyg gorczycy i chwastów, w wielu obecności szkodników. Ponadto przy dłuższym przechowywaniu nasion oleistych odnotowano gwałtowny wzrost liczby kwasowej do 9-5 mg nierafinowanego oleju (o wartości nie większej niż 7 mg) już przy poziomie wilgotności większym niż 4,0%. Dlatego zależną od prądu pryzmę należy natychmiast czyścić wszystkimi maszynami do czyszczenia nasion.

Do wstępnego czyszczenia pryzmy musztardy oddzielne i podsevnye sita z okrągłymi i podłużnymi otworami, które wybierzesz w zależności od wielkości nasion.

Jeżeli nasiona nie spełniają podstawowych warunków, poddawane są czyszczeniu wtórnemu na maszynach do czyszczenia nasion z zestawem kratownicowym dla drobnych gatunków kwaśnych.

Jeśli w nasionach występuje duża liczba wadliwych nasion gorczycy (dotkniętych chorobami grzybiczymi, wykiełkowanych), a także nasion roślin chwastów różniących się gęstością od gorczycy, stosuje się pneumatyczne stoły sortujące.

Po zakończeniu oczyszczania obowiązkowa jest analiza produktów uzyskanych w laboratorium. Najważniejszym wskaźnikiem jest tutaj wilgotność nasion. Przy krótkotrwałym przechowywaniu dopuszcza się poziom wilgotności 12%, przy długotrwałym przechowywaniu wilgotność nie powinna przekraczać 8%. Do suszenia nasion stosuje się wentylatory, suszarki podłogowe o temperaturze 35-37 stopni. Z suszarkami i pod nimi, których temperatura nie powinna przekraczać 35 stopni.

Podczas przechowywania nasiona gorczycy mogą zostać zanieczyszczone przez owady i kleszcze, co stwarza dodatkowe warunki do zawilgocenia i samozagrzania nasion.