GrainProTrade – Sprzedaż hurtowa pszenżyta po cenach producenta
Spółka GrainProTrade dostarcza pszenżyto bezpośrednio od rolników z Ukrainy na korzystnych warunkach. Nasze pszenżyto ma szklistość ponad 82%, zawartość białka 13% i zawartość glutenu 19%.
Możesz bezpiecznie kupić u nas pszenżyto nie martwiąc się o jakość, ponieważ wszystkie nasze produkty są świadomie wybierane przez naszych pracowników QM na Ukrainie i tym samym spełniają najwyższe standardy, co gwarantuje oczekiwaną jakość towaru. Poza wysokim standardem produkty sprzedawane są w przystępnej cenie hurtowej. Warunki sprzedaży orkiszu można w każdej chwili ustalić pisemnie lub telefonicznie z kierownikiem. Nasz zespół zapewnia naszym klientom in Big Bag pakowane pszenżyto zamawiane ciężarówką w ciągu 5 dni roboczych.
Aktualne ceny pszenżyta:
- pszenżyto dla FCA-Cena od 240 €/tonę plus koszty transportu.
Główne zalety ZusaWspółpraca z naszą firmą:
- wysoki poziom profesjonalizmu całego naszego zespołu, który zapewnia bezproblemową dostawę wysokiej jakości pszenżyta w możliwie najkrótszym czasie;
- odpowiedni poziom cen, gdyż współpracujemy bezpośrednio z producentami pszenżyta na Ukrainie m.inusamężczyźni pracują;
- wygodna dostawa prosto do Ciebie.
Skontaktuj się z naszymi menedżerami na stronie internetowej lub telefonicznie. Oferujemy wysokiej jakości pszenżyto w optymalnej cenie!
pole pszenżyta
Pszenżyto
Pszenżyto
Wszystko o pszenżycie
Pszenżyto to nowa roślina zbożowa charakteryzująca się wysokim potencjałem plonowania, podwyższoną zawartością białka w aminokwasach egzogennych (lizyna, tryptofan). To decyduje o jej walorach żywieniowych i żywieniowych. Zawartość białka jest o 1-1,5% wyższa niż w pszenicy io 3-4% wyższa niż w żyto. Zawartość glutenu jest o 3-4% wyższa niż w pszenicy, ale jakość jest niższa.
Pszenżyto zawiera: wodę – 14,0%, białko – 12,8%, węglowodany – 68,6%, tłuszcze – 1,5%, błonnik – 3,1% i popiół – 2,0%. Bielmo pszenżyta zawiera: białka rozpuszczalne w wodzie 26-28%, białka rozpuszczalne w soli 7-8%, białka rozpuszczalne w alkoholu 25-26% i białka rozpuszczalne w kwasie octowym 18-20%.
Pod względem zawartości lizyny pszenżyto znacznie przewyższa pszenicę, w której ziarnie znajduje się około 3% ogólnej ilości białka. Z przeprowadzonych analiz wynika, że kilka udoskonalonych linii pszenżyta zawierało lizynę na poziomie zbliżonym do kukurydzy o wysokiej zawartości lizyny. Wykazano, że pszenżyto przewyższa pszenicę pod względem wartości odżywczych i żyto pod względem właściwości piekarniczych.
Pszenżyto charakteryzuje się także zwiększoną zawartością popiołu, mniejszą zawartością składników węglowodanowych oraz obecnością specyficznego węglowodanu żyta – trifruktozanu. Białka ziarna pszenżyta zawierają średnio 5-10% albumin, 6-7% globulin, 30-37% prolamin i 15-20% glutniny. Wszystkie rodzaje pszenżyta mają więcej rozpuszczalnego w wodzie azotu niż formy rodzicielskie. W porównaniu z pszenicą pszenżyto zawiera więcej wolnych aminokwasów egzogennych, takich jak lizyna, walina, leucyna i inne, co sprawia, że biowartość logiczna pszenżyta jest wyższa niż pszenicy. Głównym składnikiem ziarna pszenżyta, podobnie jak innych zbóż, jest skrobia. Stanowi 3/4 masy ziarna.
Zawartość białek glutenotwórczych sprawia, że pszenżyto jest znacznie większe od żyta i zbliżone do pszenicy, co sugeruje zdolność amfidiploidalnego ziarna do tworzenia związanego glutenu w typie pszenicy.
Zawartość glutenu w ziarnie pszenżyta jest zbliżona do zawartości pszenicy. Jeśli chodzi o jakość glutenu, w większości przypadków pszenżyto ma niższe dane ze względu na zawartość białek żyta.
System korzeniowy pszenżyta ozimego jest moczowy, składa się z pojedynczych korzeni i dużej liczby włośników, które są usuwane wiązkami (płatami) z podziemnych węzłów. Kiedy ziarno kiełkuje, najpierw tworzą się zarodkowe (pierwotne) korzenie. Korzenie te nie obumierają, ale w suchych latach dostarczają roślinom jedynie wody i pożywienia. Korzenie guzkowe (wtórne) tworzą się z podziemnych węzłów łodyg, które stanowią większość systemu korzeniowego roślin uprawnych i odgrywają ważną rolę w życiu roślin. Gdy rośliny rosną i rozwijają się, system korzeniowy wydłuża się i wnika na głębokość 100-120 cm lub więcej, rozgałęziając się i penetrując glebę we wszystkich kierunkach. Jednak większość korzeni (75-90%) znajduje się w ornej warstwie gleby na głębokości 20-25 cm, gdzie procesy tlenowe są bardziej aktywne. Za pomocą korzeni rośliny woda i składniki odżywcze są pobierane z gleby i dostarczane do innych organów rośliny.
Łodyga jest cylindryczną słomką, wydrążoną, składa się z 5-7 międzywęźli, oddzielonych węzłami (przegrodami). Wzrost łodygi następuje w wyniku wydłużenia wszystkich międzywęźli. Najpierw we wzroście biorą udział międzywęźle dolne, potem kolejne, które we wzroście wyprzedzają międzywęźle dolne. Ten wzrost nazywa się interkalarnym lub wstawką. Łodyga może być krzaczasta i tworzy się z dolnych węzłów podziemnych, korzeni wtórnych i bocznych pędów łodygi.
Ucho składa się z tułowia kończyny i kolców. Szeroka strona paska nazywana jest przodem, wąska strona nazywana jest bokiem. Pszenżyto ozime ma jeden kłosek na każdej części łodygi kłoska, zwykle dwa lub więcej kolorów.
Kwiat składa się z dwóch łusek kwiatowych: dolnej lub zewnętrznej i górnej (wewnętrznej). Pomiędzy łuskami kwiatów znajdują się narządy generatywne: żeńskie - słupki z zalążnią i dwupłatkowym piętnem, a męskie - pręciki (u pszenżyta ozimego - trzy) z dwupłatkowymi pylnikami. U podstawy każdego kwiatu, między łuskami kwiatowymi a zalążnią, znajdują się dwa delikatne błony Lodik, gdy pęcznieją, kwiat się otwiera.
Owocem jest pojedyncze ziarno zwane ziarnem. Ziarno składa się z zarodka, bielma oraz zrośniętych okrywy nasiennej i owocowej. Łuski ściśle przylegają do ziarna, nie stapiając się z nim. U podstawy ziarna wypukłą (tylną) stroną znajduje się zarodek, w górnej części chrzcielnica. Zarodek jest pokryty od wewnątrz tarczą, która łączy go z bielmem. Zarodek składa się z pąka pokrytego szczątkowymi liśćmi, pierwotnej łodygi i korzenia, czyli powstają zarodki przyszłej rośliny. Udział zarodka w pszenżycie ozimym wynosi 2,2-2,5% masy ziarna.
Resztę ziarna reprezentuje bielmo - zastępcze składniki odżywcze. Warstwa bielma, która leży pod osłoną i składa się z rzędów komórek. Jego komórki nie zawierają skrobi, ale są bardzo bogate w białka i enzymy, które sprzyjają kiełkowaniu ziarna. Poniżej warstwy aleuronowej znajduje się główna część bielma, która składa się z komórek zawierających granulki skrobi. Luki pomiędzy nimi są wypełnione białkami. Skórki owoców i nasion chronią ziarno przed warunkami zewnętrznymi oraz przed różnymi patogenami chorób grzybowych i stanowią 5-7% masy ziarna.
Na stepie zaleca się uprawę pszenżyta po czarnej lub ruchliwej parze, lucerny na zboczu, grochu, kukurydzy na silosie; w stepie leśnym po ruchliwej parze, byliny, groch, kukurydza na silosie i zielonka, w stepie leśnym po ruchliwej parze, łubin na zielonce, koniczyna, młode ziemniaki, groch, len.
Pszenżyto jest rośliną dość wymagającą pod względem nawożenia. Pochłaniając baterie, żywność zajmuje pozycję pośrednią między pszenicą a żytem. Dawki nawozów ustalane są na podstawie żyzności i wilgotności gleby oraz planowanego plonu. Skuteczne są zarówno nawozy organiczne, jak i mineralne, ale nawożenie odbywa się głównie nawozami mineralnymi. Na glebach żyznych i po najlepszych poprzednikach zaleca się stosować 60 kg/ha azotu, fosforu i potasu.
Po gorszych poprzednikach i na glebach mniej urodzajnych wprowadza się 90 kg/ha azotu, fosforu i potasu. Nawozy fosforowo-potasowe dodaje się do głównego zabiegu, a nawozy azotowe podaje się w dawce 30 kg/ha azotu w fazach II-III i IV organogenezy. Na glebach mało urodzajnych część nawozów azotowych (do 30 kg/ha) dodawana jest do głównego zabiegu. Podczas wysiewu do żyłek wprowadza się 50 kg/ha superfosfatu granulowanego.
Do siewu stosuje się nasiona o zdolności kiełkowania co najmniej 92% i czystości 98%. Nasiona trawi się jednym z zapraw zalecanych do pszenicy ozimej.
Pszenżyto jest zwykle wysiewane w zwykły sposób na małą skalę w stepie po parowych poprzednikach 4-4,5 mln kiełkujących nasion na hektar, po niesparowanych poprzednikach 4,5-5,5 mln; na terenach leśno-stepowych i leśnych – 5-5 mln/ha. Nasiona są redukowane o 6-4 centymetry na lekkiej i wysuszonej glebie na głębokości 6-1 centymetrów. Zaleca się siew w środku optymalnego terminu siewu pszenicy ozimej.
W pielęgnacji roślin stosuje się zintegrowany system ochrony upraw przed szkodnikami, chorobami, chwastami i resztkami resztkowymi, który przewiduje stosowanie tych samych preparatów, co w przypadku pszenicy ozimej.
Zbieraj pszenżyto oddzielnie lub w bezpośredniej kombinacji. Selektywna zbiórka rozpoczyna się pod koniec dojrzałości woskowej ziarna. Koszenie bezpośrednie przeprowadza się w fazie pełnej dojrzałości, bez przestawiania roślin ze względu na ryzyko złamania kłosów.
Większość pszenżyta jarego i ozimego wykorzystywana jest do produkcji wszelkiego rodzaju pasz dla zwierząt. Ziarno to służy jako doskonała pasza dla bydła, drobiu, świń, owiec i kóz. Oprócz chowu bydła pszenżyto żytnio-pszenne wykorzystywane jest również w przemyśle piekarskim, cukierniczym oraz w fermentacji. Ziarna również stają się płynne Bioprodukowane są paliwa, ponieważ z tego rodzaju ziarna uzyskuje się odpowiednio wysokiej jakości alkohol etylowy.
Ważnym aspektem jest również to, że każde ciasto na bazie tego ziarna jest przechowywane znacznie dłużej, nie tracąc przy tym swoich walorów smakowych i nie starzejąc się. Dość problematyczne jest kupowanie w sklepach pszenżyta czy mąki z tego zboża, ale bardzo często w sprzedaży jest wypiek oparty na kulturze.
Ziarna paszowe wysiewa się w celu uzyskania zielonki, kiszonki i siana. Biorąc pod uwagę, że pszenżyto jest doskonałym źródłem białka o zbilansowanym aminokwasie zusaPonieważ skład jest wysoki, a wiele zbóż jest lepszych pod względem zawartości białka strawnego, zwiększenie ich produkcji może zapewnić hodowlę zwierząt wysokiej jakości paszę zbożową. Słoma po wyhodowaniu rośliny wykorzystywana jest również na pasze, jako podglebie dla zwierząt oraz do produkcji nawozów organicznych.
