Gryka

Łatwo jest uzyskać obfite zbiory gryki, do tego wystarczy przestrzeganie technologii uprawy dotyczącej wyboru i przygotowania stanowiska, terminu i sposobu siewu oraz sposobów pielęgnacji. Postępując zgodnie z zaleceniami doświadczonych rolników, możesz osiągnąć zrównoważone plony w każdym regionie.

Roślina uwielbia ciepło. Nasiona zbiera się przy temperaturze gleby ok. +8°C, ale pędy będą rosły lepiej, gdy otoczenie ogrzeje się do +15…+30°C. Przymrozki uszkadzają pędy, a przy -4°C obumierają. W okresie kwitnienia roślina jest szkodliwa dla temperatury powietrza powyżej +30°C - pogarsza się zapylanie i obumierają jajniki. Optymalny reżim dla kwitnienia gryki to +17… +25 °C. System korzeniowy wchłania nawet słabo rozpuszczalne fosforany, dzięki czemu gryka otrzymuje 4 razy więcej składników odżywczych niż inne zboża.

Do uprawy gryki nadaje się gleba żyzna, lekka i przepuszczalna. Jeśli działka znajduje się w pobliżu lasu lub zbiornika, wówczas liczba jajników wzrośnie, a jednocześnie zbiory. Roślina może rosnąć na glebach kwaśnych, ale plonuje na glebach obojętnych i lekko kwaśnych.

Osobliwością uprawy gryki jest duże zapotrzebowanie na wilgoć. Hodowla prowadzi m.in. zboża według tego kryterium. Dla bezpiecznego wzrostu pędów nie ma optymalnej temperatury, potrzebna jest wilgotność gleby na poziomie 20-30%.

Z istniejących planów siewu wybierz opcję, którą ZusaUwzględnia się skład gleby i cechy terenu. Na ubogiej glebie z niewielką liczbą chwastów odległość między rzędami sadzenia powinna wynosić od 7 do 15 centymetrów. Jeśli gleba jest gęsto zarośnięta, ale bogata ZusaJeśli jest osada, między rzędami roślin pozostaje odległość 45 centymetrów.

Działka przeznaczona pod uprawę gryki musi być dobrze przygotowana do sadzenia. Od jesieni gleba jest obierana pod ściernisko i orana pługiem. Jeśli pod poprzednikiem działka jest zaorana głęboko, to w przypadku gryki wystarczy zaorać głęboko do 20 centymetrów.

W regionach suchych i na obszarach z glebami erozyjnymi wykonuje się płytkie cięcie, pozostawiając ściernisko na powierzchni. Praca w sierpniu daje najlepsze efekty. Aby gleba była nasycona wilgocią w zimie, śnieg należy dwukrotnie naśnieżać.

Do uprawy gryki w ogrodzie odpowiednie są nasiona o wielkości około 4 milimetrów.Planując uprawę gryki, ważne jest, aby wybrać odpowiedni termin siewu. Najlepszy czas na sadzenie to ogrzanie gleby do +10°C na głębokość około 12 centymetrów. Metody siewu: prywatnie i na paszę. Na skalę przemysłową do pierwszej metody stosuje się siewnik zbożowy, a do drugiej buraki. Szybkość wysiewu wynosi około 5 milionów ziaren na hektar.
Na etapie pojawienia się pierwszego liścia pole jest zakopywane w poprzek rzędów. W przypadku szerszych roślin należy użyć kultywatora, pracując przy pierwszym rozstawie rzędów na głębokość 6 centymetrów, a następnie już w fazie pączkowania na głębokość 8-10 centymetrów. Silnie zatkane pola są traktowane herbicydami.

Praktyczny przewodnik po uprawie gryki koncentruje się w szczególności na tworzeniu pyłu pszczelego. Ule są zabierane na pole na kilka dni przed rozpoczęciem kwitnienia. Wymagane są 2 rodziny pszczele na hektar.

Podczas uprawy gryki pamiętaj o stosowaniu nawozów wprowadzanych w okresie wzrostu i kwitnienia kultury. Pozwala to na zwiększenie bliskości rośliny do gruntu, a tym samym uzyskanie wyższych plonów, przy jednoczesnym osiągnięciu powiększenia ziarna. W przypadku roślin szerokolistnych stosuje się 25 kilogramów złożonych lub azotowych nawozów na hektar. Przed nawożeniem należy dobrze zwilżyć glebę.

Głównym nawozem przez cały sezon wegetacyjny jest potas. Zwłaszcza jeśli chodzi o preparaty bezchlorowe. Nie należy stosować gnojowicy, ponieważ latem szybko się rozkłada i uwalnia dużą ilość kwasu azotowego. Taki nawóz doprowadzi do wzrostu zieleni kosztem plonów.

Jeśli zajmujesz się uprawą gryki, powinieneś być przygotowany na to, że ta kultura charakteryzuje się wydłużonym okresem dojrzewania. Dojrzałość techniczna rośliny następuje po około 20-30 dniach od rozpoczęcia kwitnienia. Zbiory zaplanowano na czas, kiedy około 70% roślin nabierze brązowego odcienia. Nie ma co liczyć na pełne dojrzewanie ze względu na nierównomierność procesu. Wskazane jest, aby nie przesłonić zbiorów na polu, ponieważ w takim przypadku część cennych ziaren zostanie utracona.

Po żniwach przychodzi kolej na omłot, aby dalej czyścić, suszyć i sortować ziarno. Po wysuszeniu wałów i obniżeniu wilgotności łodyg i liści do 35% przystępują do omłotu. Podczas omłotu prędkość bębna zmniejsza się do 600 obr./min. Ziarno trafia do strumienia, w którym odbywa się pierwszy etap oczyszczania.
W przypadku silnego zanieczyszczenia ziarno jest przetwarzane na pneumatycznych stołach sortujących. Ziarno otrzymane po obróbce przechowuje się w workach i układa na drewnianych paletach w przewiewnym, suchym pomieszczeniu.